2.1.5 Wie bepaalt of iets wel of niet wordt gewijzigd? Copy

Dit is de verantwoordelijkheid van de schrijver. Als de schrijver het niet met je eens is, terwijl jij er sterk van overtuigd bent dat je gelijk hebt met je wijzigingsvoorstel, kun je eventueel advies vragen aan de opdrachtgever, althans als dat iemand anders is dan de schrijver.

Als de schrijver goed kan uitleggen waarom hij daar anders over denkt, volg je zijn zienswijze.

Soms willen schrijvers vasthouden aan hun formele taal of de vermeende juridische waterdichtheid van de formulering. Als een schrijver niet in je pleidooi voor helder taalgebruik mee wil gaan, moet je je daarbij neerleggen; het is zijn tekst en zijn verantwoordelijkheid. Is er een andere opdrachtgever bij betrokken, dan kun je die de beslissing laten nemen.

Bedenk dat er net zoveel schrijfstijlen zijn als schrijvende mensen. Waarom zou jouw stijlvoorkeur beter zijn dan die van de schrijver? Redigeer dus zo veel mogelijk in de stijl van de schrijver, zeker als het duidelijk om zijn tekst gaat. Houd wel goed het doel van de tekst en de lezer in de gaten. Een formele stijl past nu eenmaal niet bij alle lezersgroepen, net zo min als een heel informele stijl. Zoek in dit soort gevallen naar een gulden middenweg.

Als er meer mensen aan een tekst hebben gewerkt, kun je wel een eigen stijlkeuze maken.

Wat dit soort fouten betreft, heeft de redacteur het voor het zeggen. De redenering tegenover de schrijver is dat het jouw vakgebied is en dat je geen afbreuk wilt doen aan je eigen professionaliteit als redacteur.